Günün birinde bir çiçekle su karşılaşır ve arkadaş olurlar, ilk önceleri
arkadaşlık olarak devam eder bu durum. Tabiiki zaman lazımdır birbirlerini tanımak
için, gel zaman git zaman çiçek o kadar mutlu olur ki mutluluktan içi içine sığmaz
artık ve anlar ki suya aşık olmuştur. İlk kez aşık olan çiçek etrafa kokular saçar,
sırf senin hatırın için ey su diye.

 Öyle zaman gelir ki artık su da içinde çiçeğe karşı bir şeyler hissetmeye başlar,
zanneder ki  çiçeğe aşık oldum ama su da ilk defa aşık oluyordur. Günler ve aylar
birbirini kovalar ve çiçek acaba su beni sevmiyor mu diye düşünmeye başlar. Çünkü
su pek ilgilenmez çiçekle halbuki çiçek alışkın değildir böyle bir sevgiye ve dayanamaz.  

Çiçek suya seni seviyorum der, su bende seni seviyorum der.

Aradan zaman geçer ve çiçek suya yine seni seviyorum der, su sabırla bende der,
çiçek sabırlıdır bekler bekler bekler. Artık öyle bir duruma gelir ki, çiçek koku
saçamaz artık etrafa ve son kez suya seni seviyorum der, su da ona söyledim ya ben
de seni seviyorum der. Ve gün gelir çiçek yatklara düşer, hastalanmıştır çiçek artık.

 Rengi solmuş çehresi sararmıştır, çiçeğin. Yataklardadır artık çiçek, su da başında
bekler çiçeğin yardımcı olmak için dostuna, bellidir ki artık çiçek ölecektir ve son kez
zorlukla başını döndürerek çiçek, suya der ki "seni ben gerçekten seviyorum" çok
hüzünlenir su bu durum karşısında ve son çare olarak bir doktor çağırır nedir sorun diye,
doktor gelir muayene eder çiçeği.

 Muayeneden sonra şöyle der doktor "hastanın durumu ümitsiz artık elimizden bir şey
gelmez" su merak eder sevgilisinin ölümüne sebep olan hastalık nedir diye ve sorar
doktora hastalığı nedir diye, doktor ukarıdan aşağıya bir bakar suya ve der ki
"çiçeğin bir hastalığı yok dostum, bu çiçek sadece susuz kalmış, ölümü onun için
der" ve anlar ki su artık, sevgiliye sadece seni seviyorum yetmemektedir...

Hayata Dair